برای سلامتی و زیبایی شما
مرکز جراحی ساوالان بر این باور است که “تیم” فقط یک کلمه نیست، بلکه یک واقعیت است که در اساس رویکرد پزشکی ما نهفته است. وقتی به مرکز ما مراجعه می‌کنید، می‌بینید که کارکنان اداری و تمامی اعضای تیم پزشکی ما به جزئیات دقت می‌کنند و به سوالات شما پاسخ می‌دهند.
شما در دستان تیمی از جراحان ماهر و آموزش دیده از سراسر کشور قرار دارید. آنها برای ارزیابی موارد پیچیده‌تر از همکاری و مشورت با یکدیگر استفاده می‌کنند و گاهی اوقات عملیات‌ها را به صورت مشترک انجام می‌دهند. مرکز جراحی ساوالان بر اینکه اعضای تیم پزشکی با هم همکاری کنند، تاکید دارد. ارتباط و به اشتراک گذاری دانش از جمله عواملی است که ما را قادر می‌سازد خدماتی با بالاترین ارزش برای بیماران ارائه دهیم.
رینوپلاستی یک نوع جراحی زیبایی بینی است که با هدف تغییر شکل، اندازه، زاویه یا عملکرد بینی انجام می‌شود. این جراحی می‌تواند بهبود ظاهر چهره، تناسب اجزای صورت، اعتماد به نفس و تنفس فرد را فراهم کند. رینوپلاستی معمولا با دو روش باز یا بسته انجام می‌شود که در هر دو روش، جراح برش‌هایی را در بینی ایجاد کرده و استخوان، غضروف و پوست بینی را تغییر می‌دهد. این جراحی ممکن است دارای خطرات و عوارضی مانند عفونت، خونریزی، بی‌حسی، بینی نامتقارن و لخته شدن خون باشد. زمان دوران بهبودی بعد از عمل بینی به شدت متفاوت است و به عوامل مختلفی مانند نوع عمل بینی، تکنیک های استفاده شده، وضعیت سلامت عمومی بیمار و همچنین رعایت نکات پس از عمل بستگی دارد. اما به طور کلی، پس از عمل بینی، تورم و درد در محل عمل ممکن است تا چند روز به طول انجامد. بعد از یک هفته، بیمار می تواند به کارهای روزمره خود بازگردد، اما برای رسیدن به نتیجه نهایی عمل بینی، ممکن است بین ۶ تا ۱۲ ماه یا حتی بیشتر طول بکشد. به هر حال، برای دقیق تر بودن، بهتر است با پزشک خود در ارتباط باشید و به توصیه های او عمل کنید.
سپتوپلاستی یک عمل جراحی برای اصلاح انحراف تیغه بینی است. تیغه بینی دیواره استخوانی و غضروفی است که بینی را به دو سوراخ تقسیم می‌کند. اگر تیغه بینی به یک طرف منحرف شود، می‌تواند باعث مشکلات تنفسی، عفونت سینوسی، خونریزی بینی و درد صورت شود. در سپتوپلاستی، جراح تیغه بینی را صاف کرده و هرگونه مانعی را از بین می‌برد. این عمل می‌تواند بهبود ظاهر بینی و عملکرد آن را فراهم کند. دوره نقاهت جراحی انحراف بینی ، طولانی نبوده و بیماران پس از گذشت 5 الی 7 روز از انجام جراحی می توانند به محل کار خود بازگشته و به انجام امور شخصی خود بپردازند ، تنها آنان باید تا مدتی از انجام فعالیت های سنگین که سبب وارد شدن فشار به صورت و بینی می شود ، خودداری کنند.
لیفت صورت یک روش جراحی یا غیرجراحی است که با هدف جوان‌سازی و بهبود ظاهر پوست صورت و گردن انجام می‌شود. در این روش، پوست اضافی، شل و چین‌و‌چروک شده را برطرف کرده و پوست را سفت‌تر و صاف‌تر می‌کند. لیفت صورت می‌تواند با روش‌های مختلفی مانند تزریق بوتاکس، تزریق ژل، هایفوتراپی، میکرونیدلینگ و عمل جراحی انجام شود. انتخاب روش مناسب بستگی به شرایط و نیازهای هر فرد دارد.
جراحی‌های گوش، نوعی جراحی‌های پزشکی هستند که برای درمان مشکلات شکل، اندازه، موقعیت یا عملکرد گوش انجام می‌شوند. این جراحی‌ها می‌توانند به منظور زیبایی، بازسازی، ترمیم یا بهبود شنوایی انجام شوند. برخی از رایج‌ترین جراحی‌های گوش عبارتند از:
جراحی های لوزه نوعی جراحی های پزشکی هستند که برای درمان مشکلات شکل، اندازه، موقعیت یا عملکرد لوزه ها انجام می‌شوند. لوزه ها توده هایی از بافت لنفاوی هستند که در دو طرف گلو قرار دارند و نقشی در سیستم ایمنی بدن دارند. برخی از مشکلاتی که ممکن است نیاز به جراحی لوزه داشته باشند عبارتند از:
ترمیم شکستگی بینی یک نوع جراحی است که با هدف اصلاح شکل، اندازه، موقعیت یا عملکرد بینی که به دلیل ضربه یا تصادف دچار شکستگی شده است، انجام می‌شود. در این جراحی، استخوان و غضروف بینی که دچار شکستگی، انحراف، فرورفتگی یا ترک شده اند، ترمیم و بازسازی می‌شوند. این جراحی می‌تواند بهبود ظاهر، تناسب، تنفس و اعتماد به نفس فرد را فراهم کند.
جراحی پولیپ بینی یک روش درمانی است که برای از بین بردن توده‌های غیرسرطانی و خوش‌خیمی به نام پولیپ که در مجرای بینی یا سینوس‌ها رشد می‌کنند، انجام می‌شود. این جراحی می‌تواند بهبود تنفس، بویایی، چشایی و کیفیت زندگی فرد را فراهم کند. برای انجام این جراحی، دو روش پولیپکتومی و آندوسکوپی سینوسی وجود دارد که در هر دو روش، پولیپ‌ها با استفاده از ابزارهای مناسب از بینی خارج می‌شوند.
پروتز سینه یک روش جایگزین برای افرادی است که به دلایل مختلفی از جمله بیماری‌های سرطانی یا عوامل دیگر، از جمله جراحی‌های زیبایی، نیاز به جایگزینی سینه دارند. پروتز سینه ممکن است از مواد مختلفی مانند سیلیکون یا نایلون ساخته شود و با توجه به نیاز فرد و شرایط جسمی و تناسب با بدن، انتخاب می‌شود. این پروتزها اغلب به صورت پرده‌هایی که پوشش پذیری بالایی دارند و درون لباس قرار گرفته و از نظر ظاهری به سینه طبیعی شبیه می‌باشند. افرادی که نیاز به پروتز سینه دارند، می‌توانند با پزشکان و متخصصان تخصصی، در انتخاب و نصب صحیح پروتز سینه راهنمایی و مشاوره دریافت کنند.
ساکشن 360 درجه یک لوازم کمکی پزشکی است که استفاده می‌شود تا اطراف زخم یا جراحی را پوشش دهد و فشار مناسبی را به آن منطقه اعمال کند. این نوع ساکشن یک بسته بندی فشرده از متریال نرم و انعطاف‌پذیر است که به دور از زخم قرار می‌گیرد و سپس به وسیله یک دستگاه خاص، هوا را از داخل آن خارج می‌کند و فشار مناسب را به زخم یا جراحی اعمال می‌کند. این کار باعث می‌شود تا محل زخم تحت فشار و نیز در تماس مستقیم با آب و هوا قرار گیرد و این امر برای بهبود سریع‌تر زخم و جلوگیری از عفونت مؤثر است. ساکشن 360 درجه می‌تواند بهبود درمانی را تسریع و بهبود قابل ملاحظه‌ای در فرایند بهبودی بیماران ایجاد کند. دوره نقاهت لیپوماتیک چند روزه می باشد می توان گفت تا حدود 2 ماه بعد از انجام لیپوماتیک شکم - لیپوماتیک پشت - لیپوماتیک پهلو می بایست از مراقبت های الزامی پیروی کنید و بعد از گذشت 2 ماه، دوره نقاهت لیپوماتیک به اتمام می رسد.
پروتز باسن یک روش جایگزین برای افرادی است که نیاز به افزایش حجم و شکل باسن دارند، ممکن است به دلیل عواملی مانند بیماری‌های مرتبط با هورمون‌ها، جراحی‌های زیبایی یا دلایل دیگر از جمله تصادفات و صدمات جسمی اراده کنند. پروتزهای باسن ممکن است از مواد مختلفی ساخته شده باشند، از جمله سیلیکون یا نایلون، و به گونه‌ای طراحی شده‌اند که به شکل طبیعی دیده شوند و به دلیل وجود انعطاف‌پذیری مناسب، از لحاظ لمسی و حرکتی با جسم هماهنگی داشته باشند. افرادی که نیاز به پروتز باسن دارند می‌توانند با متخصصین پزشکی و تخصصی در زمینه جراحی‌های پلاستیک و زیبایی مشاوره کرده و با در نظر گرفتن ویژگی‌های جسمی و نیازهای فردی، پروتز مناسبی برای خود انتخاب کنند.
رمیم هموروئید و فیشر به اصطلاح به ترمیم عروق کوچک و عروق مختومه در منطقه پوستی مربوط می‌شود که به دلیل شرایطی نظیر هموروئید یا فیشر خونی، آسیب دیده‌اند. در ترمیم هموروئید، استعمال روش‌هایی مانند انتساب یا لیگاسیون (کلیدن)، تغییرات در رژیم غذایی و سبک زندگی، استفاده از مواد التیام‌بخش و در برخی موارد جراحی ممکن است اعمال شود تا به ترمیم و بهبود منطقه آسیب دیده کمک کند. فیشر نیز به صورت خونریزی است که معمولاً به دنبال یک ترک در بافت مخاطی در دستگاه گوارشی رخ می‌دهد. درمان فیشر ممکن است شامل استفاده از داروها برای مهار خونریزی، تغییرات در رژیم غذایی برای پیشگیری از تنش مداوم در مدفوع و در برخی موارد جراحی برای تعمیر ترک و جلوگیری از خونریزی مجدد باشد. در هر دو مورد، افراد باید با پزشک خود مشورت کنند تا بهترین راه حل برای ترمیم و درمان مناسب برای شرایط خود را مشخص کنند.
ستول یک موقعیت پاتولوژیک است که به تشکیل یک تونل یا لوله ناشی از التهاب یا ترشح از طریق باز دهانی درونی بدن مرتبط است. فیستول‌ها معمولاً به عنوان نتیجه از زخم‌ها، عفونت‌ها یا جراحی‌ها به وجود می‌آیند. درمان فیستول معمولاً شامل جراحی برای بستن یا تصحیح مسیر فیستول، استفاده از داروها برای کنترل عفونت و التیام زخم و یا استفاده از روش‌های تصویر برداری مانند اسکن ترمیمی است. این جراحی ممکن است شامل برداشتن قسمتی از بافت آسیب‌دیده، راه‌اندازی دوباره مسیر هضمی یا تصحیح مسیرهای داخلی دیگر باشد. این فرآیند ممکن است زمان‌بر باشد و نیازمند شرایطی برای بهبود مناسب است. همچنین، در صورت استفاده از داروها، آنتی‌بیوتیک‌ها و داروهای کنترل عفونت به منظور کاهش علائم و بهبود فیستول مورد استفاده قرار می‌گیرد.
ابدومینوپلاستی یک جراحی زیبایی است که به منظور بهبود شکل بطن و منطقه شکم انجام می‌شود. این جراحی معمولاً شامل پاکسازی اضافی چربی و بافت های بیشمار منطقه شکم، تقویت عضلات شکم و تنگ کردن پوست منطقه شکم است. افرادی که پس از افزایش وزن یا بارداری شکم چاق یا آویزان شده‌اند معمولاً به این نوع جراحی مراجعه می‌کنند تا به شکل ظاهری مطلوب تر دست یابند. ابدومینوپلاستی ممکن است به صورت کامل یا جزئی انجام شود، و در صورت انجام کامل، ممکن است عوارض جانبی مانند درد و محدودیت در حرکت‌های روزمره در دوران بهبودی دوامدار داشته باشد. پیش از این جراحی، افراد باید با یک جراح پلاستیک مشورت کرده و پیش آمدها، منابع و راه‌حل‌هایی که برای برطرف کردن نیازهای آنها موجود هستند را مورد بررسی قرار دهند.
کولپورافی یک روش تشخیصی است که در آن موردی از مایع واژن، به وسیله یک سوزن و سرنگ، برای بررسی و تحلیل موردی به طور مستقیم از دستگاه تناسلی زنان گرفته می‌شود. این روش معمولاً برای تشخیص عفونت‌ها، سرطان یا تغییرات دیگر در دستگاه تناسلی زنان انجام می‌شود. کولپورافی ممکن است به عنوان یک جزء از مطالعات زنانه‌شناسی و تشخیصی مورد استفاده قرار گیرد، بسته به شرایط مورد انتظار، علائم و نیازهای بالینی فرد. پزشکان معمولاً این روش را به منظور ارزیابی دقیقتر مشکلات و نقص‌های دستگاه تناسلی زنان، مانند تغییرات سلولیاتی یا عفونت‌ها، تجویز می‌کنند. قبل از انجام کولپورافی، افراد باید با پزشک خود مشورت کرده و به توضیحات و آموزش‌های پزشکی توجه کنند تا بهترین نتیجه از این روش دریافت کنند.
لابیاپلاستی یک روش جراحی زیبایی است که به منظور تغییر اندازه یا شکل لبهای بیرونی دستگاه تناسلی زنان صورت می‌گیرد. این جراحی ممکن است شامل کوچک کردن یا بزرگ کردن لبهای بیرونی (لابیا مینورا یا لابیا ماجورا) و یا تنظیم شکل آنها برای ایجاد تعادل و زیبایی در منطقه داخلی و بیرونی دستگاه تناسلی زنان باشد. بسیاری از زنان این جراحی را به منظور رفع عدم تعادل و یا عدم قرار گیری مناسب لبهای بیرونی تناسلی، رفع احساس ناراحتی یا بهبود شکل ظاهری این منطقه انجام می‌دهند. پیش از این جراحی، افراد باید با یک جراح پلاستیک مشورت کرده و به دقیقه‌های جراحی، زمان بهبودی و همچنین مسائل مرتبط با بعد از عمل آشنا شوند.
پرینورافی یک روش جراحی است که در آن پرینئوم (منطقه اطراف دهانه واژن) به صورت قطع‌شده و دوباره متصل می‌شود. این روش ممکن است برای درمان عارضه پرینئوم (مانند ترک‌ها یا انسداد) یا بهبود عملکرد جنسی یا زایمان در صورت وجود مشکلات مرتبط با پرینئوم انجام شود. همچنین پرینورافی ممکن است به منظور تعمیر ترک‌ها و تقویت بافت‌های لگن و اطراف واژن انجام شود. این جراحی می‌تواند به بهبود عملکرد جنسی و کاهش علائم ناشی از مشکلات پرینئوم، مانند عفونت‌ها یا خونریزی، کمک کند. قبل از تصمیم گیری برای انجام پرینورافی، افراد باید با یک پزشک متخصص مشورت کنند تا مزایا، معایب، و نحوه جراحی و زمان بهبودی را بررسی کرده و تصمیم درستی برای وضعیت خود بگیرند.
کورتاژ تشخیصی یک روش جراحی است که برای بررسی و گرفتن نمونه‌های بافت رحم و یا دستگاه تناسلی زنان استفاده می‌شود. این روش ممکن است به منظور تشخیص بیماری‌های رحمی مانند سرطان ها، عفونت‌ها، نزاع‌های خونی یا تغییرات غیرطبیعی دیگر در بافت رحم یا دستگاه تناسلی زنان انجام شود. در یک کورتاژ تشخیصی، پزشک به وسیله یک وسیله جراحی به نام کورتاژ، بافت‌های مشکوک یا غیرطبیعی را از داخل رحم تخلیه می‌کند و سپس نمونه‌های بافت به آزمایشگاه ارسال می‌شوند تا تحت مجهرها و تست‌های مختلف مورد بررسی قرار گیرند. پس از انجام این روش، ممکن است برخی عوارض نظیر خونریزی، درد و تغییرات مختلف در خونریزی و دوران پریودی ناشی از جراحی رخ دهد. پزشکان ممکن است این روش را به عنوان یکی از مراحل عیادت معاینات زنانه یا در صورت شک و تردیدهای جدی درخصوص وضعیت بافت رحم توصیه کنند.
بیوبسی تخمدان یک نوع آزمایش مخبری است که به منظور ارزیابی عملکرد تخمدان‌ها و سطح هورمون‌های جنسی زنان استفاده می‌شود. این آزمایش معمولاً در مواردی که علائم ناراحت‌کننده‌ای از ناپایداری در تخمدان‌ها یا مشکلات در تولید هورمون‌های جنسی زنان وجود دارد، توسط پزشکان در نظر گرفته می‌شود. برای اجرای بیوبسی تخمدان، نمونه‌ای از خون زنان گرفته می‌شود. این نمونه سپس برای اندازه‌گیری سطح هورمون‌های مختلف مورد آزمایش قرار می‌گیرد، به ویژه هورمون‌های مرتبط با فعالیت تخمدان‌ها مانند استروژن و پروژسترون. نتایج بیوبسی تخمدان ممکن است به پزشکان کمک کند تا به درستی علت مشکلات جنسی زنان را تشخیص دهند و برنامه‌های درمانی مناسب را انتخاب کنند. این آزمایش معمولاً در مراحل مختلفی از زندگی زنان مورد استفاده قرار می‌گیرد، از جمله در دوران بارداری، مرحله اختلال‌های تنظیم هورمونی، یا مشکلات ناشی از عدم تولید تخمک. لازم به ذکر است که این توضیح کلی است و برای اطلاعات دقیقتر و مناسب به شرایط خاص هر فرد نیاز است که با پزشک متخصص مشاوره شود.
اگر اشاره به جراحی پروتزهای استخوانی شود، ممکن است به جراحی‌هایی اطلاق شود که هدف اصلی آن جایگزینی یا تعویض استخوان‌های آسیب‌دیده یا ناکافی با پروتزهای مصنوعی است. این نوع جراحی ممکن است در مواردی نظیر افراد با استخوان شکسته، از دست رفته یا به علت بیماری‌های جدی انجام شود. لطفاً توجه داشته باشید که جزئیات دقیق در مورد نحوه اجرای این جراحی‌ها، نوع پروتزهای استفاده شده، و شرایط مرتبط با بیماران به توجه به شرایط و موارد خاص هر فرد و موضوع ممکن است متغیر باشد. برای اطلاعات دقیقتر و مشاوره، توصیه می‌شود با پزشک متخصص مرتبط یا ارتوپد مشاوره کنید.
جراحی پین استخوانی یک فرآیند جراحی است که در آن از پین‌های فلزی استفاده می‌شود تا استقرار و ثبت استخوان‌ها یا اجزاء جسمی مختلف انجام شود. این پین‌ها به عنوان ابزارهای ثابت‌کننده برای ترمیم استخوان‌ها یا حفظ استقامت ساختمان استخوان به کار می‌روند.
جراحی تزریق داخل مفصلی یک روش درمانی است که در آن داروها یا مواد دیگر به صورت مستقیم در داخل یک مفصل تزریق می‌شوند. این نوع جراحی به منظور تسکین علائم دردها، التهابات یا مشکلات دیگر در مفاصل اجرا می‌شود. در این روش، پزشک یا جراح با استفاده از سوزن یا سرنگ، دارو یا ماده مورد نظر را به صورت مستقیم به مفصل تزریق می‌کند.
جراحی هایپواسپادیازیس یک نوع جراحی است که درمان و تصحیح یک حالت توسعه‌یافتگی ناتوانی جنسی نامتناسب ناشی از هایپواسپادیازیس را هدف دارد. هایپواسپادیازیس یک حالت توسعه‌یافتگی است که در آن دهانه ادراری به طور نامناسب در قسمت پائینی آلت تناسلی (پنیس) قرار می‌گیرد.
جراحی درمان شکستگی پنیس یک فرآیند جراحی است که با هدف تصحیح و ترمیم پنیس در موارد شکستگی آن انجام می‌شود. شکستگی پنیس ممکن است ناشی از ضربه، فشار یا سایر آسیب‌ها باشد و معمولاً منجر به ترک‌ها در بافت‌های پنیس می‌شود.
جراحی درمان شکستگی پنیس شامل مراحل زیر می‌شود:
1. تشخیص و ارزیابی:
پزشک ابتدا با بررسی علائم و نشانه‌های بیمار، شکستگی پنیس را تشخیص می‌دهد. سپس با انجام تست‌ها و امکانات تصویربرداری ممکن است اطلاعات بیشتری در مورد حالت شکستگی و میزان آسیب جلب شود.
2 . جراحی ترمیمی:
در صورت تأیید شکستگی پنیس و نیاز به جراحی، جراح ممکن است با انجام جراحی ترمیمی تلاش کند تا بافت‌های پنیس را به حالت طبیعی برگرداند. این ممکن است شامل استفاده از دیکتورها (محورهای فلزی) برای تقویت و تثبیت بافت‌ها باشد.
3. پیگیری و درمان پس از جراحی:
پس از جراحی، بیمار نیاز به استراحت و مراقبت ویژه دارد. پزشک ممکن است داروها یا راهکارهای دیگر برای کاهش درد و التهاب تجویز کند. همچنین پیگیری‌های مداوم ممکن است برای اطمینان از بهبودی صحیح پس از جراحی انجام شود.
تشخیص و درمان شکستگی پنیس نیاز به تخصص پزشکان ارولوژی (زمینه پزشکی مرتبط با مسائل ادراری و تناسلی) دارد و برخی از موارد ممکن است نیاز به جراحی فوری داشته باشند. در صورت مشاهده هر گونه نشانه یا علامت مشکوک، توصیه می‌شود که فوراً به پزشک متخصص مراجعه شود.
واریکوسل یک حالت پزشکی است که به واریس‌های یا دیلاتاسیون (گسترش) و واژنوسل (قرارگیری) وریدهای حاکم بر منطقه اطراف توپان‌ها (تستیکول‌ها) اطلاق می‌شود. واریکوسل معمولاً به عنوان یک تورم یا تورم و گره‌هایی در ساقه وریدهای دستگاه منی یا حول توپان‌ها توصیف می‌شود.
جراحی واریکوسل به معنای جراحی برای تصحیح یا حذف واریکوسل است. اهداف این جراحی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
1. تصحیح جریان خون:
هدف اصلی این جراحی افزایش جریان خون به توپان‌ها و کاهش فشار خون در وریدهای تحتانی است. این اقدام ممکن است به بهبود کیفیت اسپرم و بهبود علائم مرتبط با واریکوسل کمک کند.
2.کاهش علائم:
جراحی ممکن است به کاهش علائم مزاحم و ناراحتی‌های مرتبط با واریکوسل منجر شود، از جمله درد، تورم، و حساسیت در ناحیه توپان.
3. افزایش احتمالات باروری:
در برخی موارد، افراد ممکن است برای بهبود شانس‌های باروری خود به جراحی واریکوسل تجویز شوند، زیرا این وضعیت ممکن است تاثیر منفی بر کیفیت اسپرم داشته باشد.
4. پیشگیری از توسعه بیشتر واریکوسل:
جراحی ممکن است از گسترش واریکوسل به سایر بخش‌های وریدهای آلت تناسلی جلوگیری کند.
نوع جراحی و تکنیک مورد استفاده بستگی به شدت واریکوسل، سلامت کلی بیمار، و ترجیحات پزشک دارد. قبل از تصمیم به جراحی، مشاوره با پزشک و بررسی دقیق شرایط و نیازهای فردی مهم است.
هیدروسل یک حالت پزشکی است که در آن مایع تجمع یافته در داخل توپان‌ها (تستیکول‌ها) ایجاد می‌شود. این حالت معمولاً ناشی از تجمع غیرعادی مایع منی در غشاء پوشاکی یا حول توپان‌ها است. جراحی هیدروسل به معنای اجرای جراحی برای حذف یا تصحیح هیدروسل است.
هدف از جراحی هیدروسل ممکن است شامل موارد زیر باشد:
1. تصحیح تجمع مایع:
جراحی هیدروسل معمولاً به منظور تخلیه مایع تجمع یافته در داخل توپان‌ها و حذف یا کاهش هیدروسل اجرا می‌شود.
2. کاهش تورم و ناراحتی:
با تخلیه مایع و تعمیر یا حذف بخش‌های غیرعادی غشاء پوشاکی، جراحی می‌تواند تورم، درد و ناراحتی مرتبط با هیدروسل را کاهش دهد.
3. پیشگیری از تجمع دوباره:
جراحی ممکن است از تکرار هیدروسل جلوگیری کند، اگرچه در برخی موارد، هیدروسل ممکن است دوباره ایجاد شود.
4. بهبود علائم:
علائم هیدروسل شامل تورم، درد، و سایر مشکلات ممکن است با جراحی بهبود یابند.
نوع جراحی و روش‌های اجرایی بستگی به اندازه و شدت هیدروسل، وضعیت کلی بیمار، و تصمیمات پزشک دارد. قبل از تصمیم به جراحی، مشاوره با پزشک و بررسی دقیق وضعیت فردی بسیار مهم است.
جراحی بلفاروپلاستی (Blepharoplasty) یک روش جراحی است که به منظور بهبود ظاهر پلک‌ها (بلفارها) انجام می‌شود. این جراحی معمولاً بر روی پلک‌های بالا (بلفارهای بالایی)، پلک‌های پایین (بلفارهای پایین) یا هر دو انجام می‌شود و می‌تواند به انحصاری‌تر شدن پلک‌ها، کاهش چینش و چروک‌ها، و حتی بهبود دید یا رفع بعضی از مشکلات دیداری مرتبط با افتادگی پلک‌ها کمک کند.
مهمترین اهداف جراحی بلفاروپلاستی عبارتند از:
1. کاهش افتادگی و چینش:
این جراحی به منظور بهبود افتادگی پوست و چینش پلک‌ها اجرا می‌شود.
2. کاهش چروک‌ها:
با انجام بلفاروپلاستی، چینش و چروک‌های پوست پلک‌ها بهبود یافته و کاهش می‌یابد.
3. رفع توده‌های چربی:
در برخی موارد، این جراحی ممکن است برای حذف توده‌های چربی زیر پوست پلک‌ها (توده‌های چربی بلفارها) نیز اجرا شود.
4. افزایش دیدار:
در برخی از موارد، افزایش دیدار نیز می‌تواند یکی از نتایج این جراحی باشد، زیرا افتادگی شدید پلک‌ها ممکن است دید را محدود کند.
همچنین، این جراحی می‌تواند تاثیر مثبتی بر ظاهر کلی صورت و جوانی ظاهری افراد داشته باشد. اما قبل از تصمیم به اجرای این جراحی، مهم است که با یک پزشک یا جراح زیبایی مشورت کنید تا اطلاعات دقیقتری در مورد شرایط خود و نتایج قابل انتظار بدست آورید.
جراحی ال پی (LP) یا نمونه برداری از مایع نخاعی یک روش تشخیصی است که در آن نمونه‌ای از مایع نخاعی که در اطراف مغز و نخاع قرار دارد، از طریق یک سوزن کوچک وارد می‌شود و برای تحلیل و بررسی ارسال می‌شود. این جراحی اغلب تحت نام "لومبار پانکتور" یا "نمونه‌برداری نخاع" نیز شناخته می‌شود.
مایع نخاعی یک مایع شفاف است که محیط مغز و نخاع را فرا گرفته و وظیفه حمایت از این اعضا را دارد. جمع‌آوری نمونه از این مایع به وسیله جراحی ال پی به منظور تشخیص بیماری‌ها یا مشکلات مختلف انجام می‌شود. این جراحی ممکن است برای این اهداف اجرا شود:
۱. تشخیص عفونت‌ها:
نمونه‌برداری از مایع نخاعی می‌تواند برای تشخیص عفونت‌های مختلف مغز و نخاع مانند مننژیت (التهاب غشاهای مغزی) استفاده شود.
۲. تشخیص بیماری‌های عصبی:
این جراحی ممکن است به تشخیص بیماری‌ها و اختلالات عصبی نظیر مولتیپل اسکلروز، نخاعی روماتوئید، و تومورهای مغزی کمک کند.
۳. کنترل فشار داخل جمجمه (فشار نخاعی):
اگر فشار داخل جمجمه افزایش یابد، نمونه‌برداری از مایع نخاعی می‌تواند اطلاعاتی در مورد این وضعیت فراهم کند.
این جراحی با دقت انجام می‌شود تا عوارض جانبی حداقل شود. با این حال، همیشه ممکن است عوارضی نظیر سردرد، درد در ناحیه ستون فقرات، یا خونریزی از محل واردات سوزن رخ دهد. اطلاعات بیشتر در مورد جراحی ال پی و دلایل اجرای آن باید از پزشک متخصص خود دریافت شود.
بلاکهای عصبی ممکن است به عنوان یک محدوده یا نقاطی در سیستم عصبی که در آن انقباض یا فشار عصب‌ها ایجاد شده باشد، تعریف شوند. این مشکلات ممکن است ناشی از تومورها، آسیب‌های عصبی، التهابات یا سایر عوامل باشند. برخی از انواع بلاکهای عصبی عبارتند از:
۱. بلاکهای عصبی اسپینال (Spinal Nerve Blocks):
این بلاکها عمدتاً برای درمان درد عصبی در منطقه ستون فقرات و اطراف آن استفاده می‌شوند. می‌توانند به صورت موضعی یا در سطح ستون فقرات اجرا شوند.
۲. بلاکهای عصبی پریفرال (Peripheral Nerve Blocks):
این نوع بلاکها بر روی عصب‌های محیطی در بدن اجرا می‌شوند. مثال‌هایی از این بلاکها شامل بلاک عصب سه تیبیال (سه نخاعی) برای درمان درد پاها یا بلاک عصب سیاتیک برای درمان درد اسکیاتیک می‌شوند.
۳. بلاکهای عصبی محلی (Local Nerve Blocks):
این بلاکها عمدتاً برای کاهش درد در یک منطقه خاص از بدن استفاده می‌شوند. به عنوان مثال، برای ایجاد بی‌حسی در یک قسمت از دندانها یا برای ایجاد بی‌حسی در حین جراحی کوچک.
۴. بلاکهای عصبی سامانی (Sympathetic Nerve Blocks):
این بلاکها بر روی سیستم عصبی سمپاتیک اعمال می‌شوند و ممکن است درمان درد مرتبط با برخی اختلالات عصبی و عروقی را فراهم آورند.
۵. بلاکهای عصبی راهنمایی تصویربرداری (Ultrasound-Guided Nerve Blocks):
این بلاکها تحت راهنمایی تصویربرداری اولتراسونیک انجام می‌شوند تا به پزشک اطلاعات دقیقتری در مورد مکان و مسیر عصب‌ها فراهم آورد.
۶. بلاکهای عصبی اپیدورال (Epidural Nerve Blocks):
این بلاکها به طور معمول در محدوده پوششی از ستون فقرات و در فضای اپیدورال اجرا می‌شوند و برای درمان درد نخاعی، درد زایمان، یا برخی اختلالات عصبی دیگر مورد استفاده قرار می‌گیرند.
هر نوع بلاک عصبی به عنوان یک روش تشخیصی یا درمانی استفاده می‌شود و تصمیم در مورد نوع بلاک مورد نیاز بر اساس نوع و مکان مشکل عصبی، علائم، و تشخیص دقیق اتخاذ می‌شود. تصمیم‌گیری و اجرای این بلاکها توسط پزشک متخصص در زمینه علوم عصبی یا درد مدیریت انجام می‌شود.
تزریق دیسکوگرافی یا دیسکورافی یک فرآیند تشخیصی است که در آن ماده‌ای به نام کانتراست رنگی به داخل دیسک (دیسک بین مهره‌ها) تزریق می‌شود تا تصاویری دقیقتر از حالت و ساختار دیسک ارائه دهد. این روش اغلب در مطالعات تصویربرداری مانند تزریق مایلوگرافی، که در تصویربرداری پویشی (CT) یا رزونانس مغناطیسی (MRI) استفاده می‌شود، مورد استفاده قرار می‌گیرد.
مراحل تزریق دیسکوگرافی عبارتند از:
۱. آماده‌سازی:
بیمار بر روی میز یا تخت جای گیری می‌گیرد و ناحیه تزریق (معمولاً ناحیه کمری) تمیز شده و موضع‌یابی انجام می‌شود.
۲. تزریق کانتراست:
پزشک یک سوزن به ناحیه تزریق هدایت کرده و سپس کانتراست رنگی (یا ماده کانتراست مشابه) به داخل دیسک تزریق می‌کند. این کانتراست به عنوان یک ماده رنگی باعث تشخیص ویژگی‌های دیسک می‌شود.
۳. تصویربرداری:
پس از تزریق کانتراست، تصاویری با استفاده از تجهیزات تصویربرداری مختلف مانند CT یا MRI گرفته می‌شود. این تصاویر کمک می‌کنند تا پزشک بتواند ساختارهای داخل دیسک را به دقت بررسی کند و هرگونه نشانه‌های تخریب، ترشحات یا تغییرات در دیسک را تشخیص دهد.
۴. ارزیابی و تفسیر:
پس از گرفتن تصاویر، پزشک متخصص تصاویر را تفسیر کرده و نتایج را با بیمار مطرح می‌کند. این تزریق به ویژه در افرادی که ممکن است مشکلات در دیسک مهره‌ها داشته باشند، مانند هرنیا دیسکی، استفاده می‌شود.
تزریق دیسکوگرافی ممکن است به عنوان قدمی در مسیر تشخیصی در مطالعه مشکلات دیسک و تعیین درمان‌های مناسب به کار گرفته شود.
لیفت صورت و گردن یک روش جراحی زیبایی است که به منظور بهبود ظاهر پوست و بافت‌های تحتانی صورت و گردن اجرا می‌شود. این جراحی معمولاً با هدف کاهش علائم پیری، افتادگی، چینش و چروک‌ها در این ناحیه‌ها صورت می‌گیرد. ممکن است افرادی که با افتادگی یا لخت شدن پوست صورت و گردن روبرو هستند، به جراحی لیفت صورت و گردن متوجه شوند.
ممکن است شما به جراحی چال گونه به عنوان لیفت چانه یا چروک‌های گونه نیز ارجاع دهید. لیفت چانه یا جراحی چال گونه یک روش جراحی زیبایی است که به منظور بهبود نحوه ظاهر چانه و منطقه گونه‌ها اجرا می‌شود. این جراحی معمولاً به هدف کشش و تنیدگی بافت‌های پوستی در منطقه چانه و گونه اجرا می‌شود تا ظاهر چانه را بهبود بخشد و علائم افتادگی را کاهش دهد.
جراحی لیفت ابرو یا Brow Lift یک روش جراحی زیبایی است که به منظور بهبود ظاهر بخش‌های بالایی صورت، به خصوص منطقه ابروها، اجرا می‌شود. این جراحی به کمک ایجاد تغییرات در بافت‌های پوستی و عضلانی منطقه ابروها، افتادگی ابروها و خطوط چین‌های پوستی را کاهش می‌دهد و ظاهر چهره را جوان‌تر و شاداب‌تر می‌سازد.
